Το χωριό που βγάζει ... μπράβους!


Το Αζόλα Φατεχπούρ Μπέρι στην Ινδία είναι ένα θερμοκήπιο... μπράβων.

Τα αγόρια που μένουν εκεί από την παιδική τους κιόλας ηλικία μαθαίνουν σε έναν τρόπο ζωής που τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο να γίνουν... τετράγωνοι, να αποκτήσουν δηλαδή το χαρακτηριστικό μυώδες σώμα με τα τεράστια μπράτσα.

«Σε αυτό το χωριό δεν υπάρχει ένα αγόρι που να μην πηγαίνει γυμναστήριο. Όλα τα αγόρια ασκούνται. Προσέχουν πολύ τα σώματά τους. Κανένας τους δεν πίνει, κανένας τους δεν καπνίζει», λέε ο Βιγιάι Τάνγουρο ο επικεφαλής εκπαιδευτής στη σχολή πάλης του χωριού.

Όπως εξηγεί η γυμναστική με αυτούς τους ρυθμούς είναι τρόπος ζωής για τους κατοίκους του χωριού εδώ και χρόνια. Η πάλη ήταν πάντα το πιο δημοφιλές άθλημα ανάμεσα στους νέους.






Οι περισσότεροι από αυτούς ήλπιζαν ότι οι δεξιότητες που αποκτούσαν και η δύναμή τους θα τους έστελναν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ή θα τους άνοιγαν τις πόρτες για μια καριέρα στο χώρο του αθλητισμού. Φυσικά, αυτό δεν γινόταν ποτέ και οι περισσότεροι κατέληγαν να γίνουν... μπράβοι.

Περισσότεροι από 200 άνδρες από τα χωριά αυτά δουλεύουν ως πορτιέρηδες σε παμπς, μπαρς και κλαμπ στο Νέο Δελχί, ή ως σωματοφύλακες τοπικών αξιωματούχων ή ως ασφάλεια σε ιδιωτικά σχολεία, νοσοκομεία και ξενοδοχεία.

Όλα αυτά για να κερδίσουν το μεροκάματο, το οποίο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Καθένας τους κερδίζει κατά μέσο όρο το μήνα 835 λίρες τη στιγμή που ο μέσος μηνιαίος μισθός στην Ινδία κυμαίνεται στις 100 λίρες.



Βέβαια το να καταφέρει κανείς να γίνει τελικά μπράβος δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Η προπόνηση στο 3.000 τ.μ γυμναστήριο είναι σκληρή και εξαντλητική.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

LIFESTYLE-GOSSIP

SPORTS

BLOGS

AUTO-MOTO

12 Ιουλ 2014

Το χωριό που βγάζει ... μπράβους!


Το Αζόλα Φατεχπούρ Μπέρι στην Ινδία είναι ένα θερμοκήπιο... μπράβων.

Τα αγόρια που μένουν εκεί από την παιδική τους κιόλας ηλικία μαθαίνουν σε έναν τρόπο ζωής που τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο να γίνουν... τετράγωνοι, να αποκτήσουν δηλαδή το χαρακτηριστικό μυώδες σώμα με τα τεράστια μπράτσα.

«Σε αυτό το χωριό δεν υπάρχει ένα αγόρι που να μην πηγαίνει γυμναστήριο. Όλα τα αγόρια ασκούνται. Προσέχουν πολύ τα σώματά τους. Κανένας τους δεν πίνει, κανένας τους δεν καπνίζει», λέε ο Βιγιάι Τάνγουρο ο επικεφαλής εκπαιδευτής στη σχολή πάλης του χωριού.

Όπως εξηγεί η γυμναστική με αυτούς τους ρυθμούς είναι τρόπος ζωής για τους κατοίκους του χωριού εδώ και χρόνια. Η πάλη ήταν πάντα το πιο δημοφιλές άθλημα ανάμεσα στους νέους.






Οι περισσότεροι από αυτούς ήλπιζαν ότι οι δεξιότητες που αποκτούσαν και η δύναμή τους θα τους έστελναν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ή θα τους άνοιγαν τις πόρτες για μια καριέρα στο χώρο του αθλητισμού. Φυσικά, αυτό δεν γινόταν ποτέ και οι περισσότεροι κατέληγαν να γίνουν... μπράβοι.

Περισσότεροι από 200 άνδρες από τα χωριά αυτά δουλεύουν ως πορτιέρηδες σε παμπς, μπαρς και κλαμπ στο Νέο Δελχί, ή ως σωματοφύλακες τοπικών αξιωματούχων ή ως ασφάλεια σε ιδιωτικά σχολεία, νοσοκομεία και ξενοδοχεία.

Όλα αυτά για να κερδίσουν το μεροκάματο, το οποίο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Καθένας τους κερδίζει κατά μέσο όρο το μήνα 835 λίρες τη στιγμή που ο μέσος μηνιαίος μισθός στην Ινδία κυμαίνεται στις 100 λίρες.



Βέβαια το να καταφέρει κανείς να γίνει τελικά μπράβος δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Η προπόνηση στο 3.000 τ.μ γυμναστήριο είναι σκληρή και εξαντλητική.

ΔΕΙΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ